Άρθρο δημοσιευμένο στον Αγώνα της Κρήτης, 9/7/2014
“Για να φοβηθείτε και να μην ανεβαίνετε”…
Η δικαστική εξουσία σε καιρούς “έκτακτης ανάγκης”, Μέρος Α’
“Για να φοβηθείτε και να μην ανεβαίνετε”… Με αυτή τη φράση δικαιολόγησε η ανακρίτρια την επιβολή περιοριστικών όρων στους κατηγορούμενουςπου απολογήθηκαν σήμερα στον Πολύγυρο Χαλκιδικής για την υπόθεση “Λάκκος Καρατζά” στις Σκουριές αφήνοντάς τους ελεύθερους με περιοριστικούς όρους.
Έκπληξη προκαλεί ο κυνισμός της, έστω και εντός των τοιχών, δήλωσης αυτής απέναντι σε κατηγορούμενους που το μόνο τους παράπτωμα είναι ότι αντιστάθηκαν συλλογικά απέναντι στη λεηλασία της ζωής τους. Έκπληξη αποτελεί η παραδοχή πως, όποια μέτρα τους επιβάλει τίθενται προκειμένου να μην συμμετάσχουν ξανά σε διαμαρτυρίες στο βουνό οι ίδιοι, και περισσότεροι ακόμη που θα παραδειγματιστούν από τις διώξεις και τη μεροληπτική δικαιοσύνη. Μια δικαιοσύνη που ενεργεί κατ’ εντολή και προτάσσει τις προτεραιότητες της εκάστοτε κυβέρνησης αντί για τη μέριμνα του Δικαίου και της τήρησης του Συντάγματος. Κι ας είναι το Δίκαιο ο μόνος πυλώνας κοινωνικής ηρεμίας και συνοχής. Φοβισμένοι άνθρωποι πίσω από υπεύθυνες θέσεις…
Η υπόθεση
Σήμερα Τρίτη 8 Ιουλίου απολογούνταν οι 10 από τους 29 κατηγορούμενους της υπόθεσης Λάκκος Καρατζά. Ο Λάκκος Καρατζά είναι το ένα από τα δύο μεγάλα ρέματα που υδροδοτούν την περιοχή και θα μπαζωθούν προκειμένου να χτιστούν τα φράγματα απόθεσης τοξικών αποβλήτων, ύψους 140 μέτρων. Να θυμίσουμε εδώ με λίγα λόγια τι είχε συμβεί εκεί. Στις 8 Μαΐου 2013 κάτοικοι των γύρω χωριών διαδήλωναν στις Σκουριές με μεγάλη συμμετοχή και μαζικότητα. Τότε, ημέρα της γυναίκας επίσης, ομάδα γυναικών που διαδήλωναν ειρηνικά μπροστά από τα ΜΑΤ χτυπήθηκαν βάναυσα και αναίτια και κάποιες συνελήφθησαν. Σε άλλο σημείο του βουνού οι κάτοικοι είχαν διαπιστώσει ότι η εταιρεία εκτελούσε εργασίες, διάνοιξη δρόμων κλπ, παρόλο που δεν είχε τις σχετικές άδειες, με άλλα λόγια ενεργούσε αυθαίρετα. Οι κάτοικοι πήγαν εκεί για να σταματήσουν τις εργασίες, και βρέθηκαν αντιμέτωποι με ισχυρές δυνάμεις της αστυνομίας που τους κυνηγούσαν μέσα στο βουνό. Στο βουνό που οι κάτοικοι το ξέραν τόσο καλά όμως τα ΜΑΤ ένιωσαν το φόβο. Και ο φόβος έπρεπε να μετατεθεί – εξ ου και οι διώξεις.
Ο Γιώργος Καλύβας, σε συνέντευξη που μας παραχώρησε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων για το ντοκιμαντέρ Σταγώνες, μας είπε ότι εκείνη τη μέρα έχασε 40 μελίσσια λόγων των χημικών που έπεφταν μέσα στο δάσος από τα ΜΑΤ. Το κτήμα του είναι ακριβώς δίπλα στον Λάκκο Καρατζά, και ο ίδιος και οι φίλοι που τον επισκέπτονται τρομοκρατούνται ή, στην καλύτερη περίπτωση, χλευάζονται από εργαζόμενους της εταιρείας ή και την αστυνομία κάθε φορά που περνούν για το κτήμα του – που αρνείται να πουλήσει στην εταιρεία. “Είδα όλον τον κρατικό υπόκοσμο εκείνη τη μέρα”, μας είπε χαρακτηριστικά. Παρόλα αυτά, ο υπόκοσμος στηρίζει τις κατηγορίες, και οι ανακριτές επιβεβαιώνουν την προσπάθεια φίμωσης των πολιτών.
Οι κατηγορίες
Οι κατηγορούμενοι διώκονται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης σύμφωνα με τις διατάξεις του “τρομονόμου”. Όπως μας ενημέρωσε σε προηγούμενη συνομιλία ο δικηγόρος κ. Κυρίτσης, αυτό που επιχειρείται είναι η σύνδεση αυτής της δικογραφίας με εκείνη για τον εμπρησμό στο εργοτάξιο των Σκουριών που είχε γίνει στις 17 Φεβρουαρίου 2013. Αν αυτό συμβεί, τότε δίνεται μια συνέχεια στην δράση των… δύο εγκληματικών συμμοριών, όπως χαρακτηρίζονται αντίστοιχα. Αυτό επειδή η δικογραφία για τις Σκουριές περιορίζεται στα γεγονότα του εμπρησμού και δεν έχει διάρκεια χρόνου – αναφέρεται δηλαδή ότι η συμμορία συστάθηκε για τον εμπρησμό και μόνο. Με τη σύνδεση των δυο δικογραφιών, οι κατηγορούμενοι συνδέονται σε μία κοινή οργάνωση και οι κατηγορίες βαρύνουν πολύ περισσότερο λόγω της κακουργηματικής σύστασης εκγληματικής συμμορίας.
Σύμφωνα με τη λογική των νομοθετών, μια τέτοια οργάνωση οφείλει να έχει και αρχηγό. Αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κατηγορητήριο ότι η οργάνωση έχει «διαρκή δράση, ιεραρχική δομή, εσωτερική διάρθρωση και αρχηγό». Οι αρχές τον βρήκαν στο πρόσωπο του Τόλη Παπαγεωργίου. Ο κ. Παπαγεωγρίου έχει πολλές φορές στο παρελθόν κατηγορηθεί και δικαστεί λόγω της συμμετοχής του στον ξεσηκωμό των κατοίκων της Ολυμπιάδας Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία την περίοδο 1996-2003. Το ΣτΕ δικαίωσε τους πολίτες το 2003, αλλάποτέ δεν βρήκαν το δίκιο τους ποτέ στην πράξη. Ο φερόμενος από τις αρχές ως ιδρυτής της “εγκληματικής οργάνωσης” αφέθηκε ελεύθερος με τον περιοριστικό όρο της απαγόρευσης εξόδου από την χώρα και της παρουσίας του στο αστυνομικό τμήμα μια φορά τον μήνα. Στους άλλους κατηγορούμενους επιβλήθηκαν οι περιοριστικοί όροι να μην πλησιάσουν στις Σκουριές σε απόσταση 4 χιλιομέτρων και να μην πλησιάσουν μεταλλωρύχους σε απόσταση 10 μέτρων. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι τους απαγορεύεται να διαδηλώσουν ξανά ενάντια στην επένδυση και να είναι ανά πάσα στιγμή υπόλογοι για τη συμπεριφορά τους, μιας και μπορεί να βρεθεί κοντά τους ένας μεταλλωρύχος και να προκαλέσει αν θέλει επεισόδιο εναντίον τους.
Στη δικογραφία των 4.700 σελίδων ουσιαστικά γίνεται φρονηματική δίωξη εναντίων όσων έχουν εκφράσει δημόσια την αντίθεσή τους στην “επένδυση” της Ελληνικός Χρυσός. Στόχος της οργάνωσης ορίζεται η «τέλεση αξιόποινων πράξεων για την παύση της λειτουργίας των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός». Όμως, στη δικογραφία περιλαμβάνονται άτομα με ενεργό συμμετοχή στις κινητοποιήσεις εναντίον της “επένδυσης” χωρίς να κατονομάζονται εναντίον τους αξιόποινες πράξεις.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και δημοσίευμα του Alterthess, «oι 29 κατηγορούνται επίσης για τη “δημιουργία φοβικού κλίματος σε βάρος ιδιωτών που είτε εργάζονται είτε δεν αντιτίθενται στις δραστηριότητες της εταιρείας”. Οι διωκτικές αρχές παίρνουν θέση ξεκάθαρα υπέρ της εταιρείας καθώς φοβικό κλίμα χαρακτηρίζεται η ίδια η έκφραση της γνώμης τους σχετικά με τις συνέπειες της εξόρυξης, την ίδια στιγμή που αγνοούνται εμπρηστικές δηλώσεις του [πρώην] δημάρχου του Δήμου Αριστοτέλη Χρ. Πάχτα ότι αν δεν βγει δήμαρχος ….θα καούν και μερικά χωριά, ή ακόμη βίαιες επιθέσεις υπέρμαχων της εταιρείας σε βάρος μελών του κινήματος στην Μ. Παναγιά. Άξιο λόγου είναι ακόμη ότι οι κατηγορίες “σχετικά με τη δημιουργία φοβικού κλίματος” εναντίον των 29 βασίζονται σε μαρτυρίες εργαζομένων στην εταιρεία αλλά και του site “Πολίτες Αριστοτέλη” που εκφράζει φανερά την στάση της εταιρείας ενώ οι δημοσιεύσεις σε εφημερίδες και άλλα μέσα που τάσσονται με την αντίθετη άποψη συντελούν στον σκοπό της εγκληματικής οργάνωσης….».
Στο ίδιο άρθρο της δημοσιογράφου Σταυρούλας Πουλημένη, όπου μίλησε ο κ. Κυρίτσης για τη συγκεκριμένη κλήση σε απολογία, αναφέρεται ότι «υπάρχουν δύο ταυτοποιήσεις γενετικού υλικού από άτομα που συμμετείχαν στην πορεία της 8ης Μαϊου και οι οποίες προέρχονται από γενετικό υλικό που βρέθηκε σε γόπα από τσιγάρο και σε ένα μπουκάλι νερό [αποδεικνύοντας μόνο ότι οι] δύο κατηγορούμενοι όπως και ακόμη 700 άτομα συμμετείχαν σε μια μαζική διαδήλωση και όχι ότι είναι ύποπτοι τέλεσης αξιόποινων πράξεων».
Συναγωνιστές από το κίνημα ενάντια στην εξόρυξη βρέθηκαν στον Πολύγυρο για συμπαράσταση. Εκεί θα είναι και αύριο, που θα απολογηθούν και οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι.
http://www.nellypsarrou.com/index.php?option=com_content&task=view&id=418&Itemid=80